Migawki z Grupy wsparcia

Grupa wsparcia dla rodziców adopcyjnych

Nasze spotkania w kręgu są wycieczkami po ścieżkach rodzicielstwa – bez oceny i w duchu głębokiego, wzajemnego zrozumienia. Nigdy nie wiemy, dokąd szlak nas zaprowadzi, bo historie przynoszone przez rodziców, a także ich uczucia są zawsze wyjątkowe i jedyne. Jednocześnie słowa: „też tak mam”, „to, co mówisz jest mi bliskie”, „jak cię słucham, to jakbym widziała  swoje dziecko” tak często wypowiadane są podczas naszych spotkań. Dzielenie się swoją codziennością, otrzymywanie i dawanie wsparcia, inspiracja i nowa energia na kolejne dni, a przede wszystkim poczucie wspólnoty i ulga, że inni rodzice też zmagają się z podobnymi trudnościami i tak samo czasem mają dość – to najważniejsze, co znajdujemy „po drodze”. 

Chcemy dzielić się z Wami naszymi ogólnymi refleksjami po spotkaniach grup wsparcia. Bez osobistych historii czy problemów osób uczestniczących. Będą to raczej nasze wspólne odkrycia i przemyślenia dotyczące rodzicielstwa, ale też po prostu życia.  Zapraszamy na migawki z grup wsparcia.

Migawka z grupy wsparcia – 17 V 2025

Fragment książki „Cyfrowe dzieci. Sztuka skutecznego porozumiewania się z dziećmi” Beata Pawłowicz, Tomasz Srebnicki

Na ostatnim spotkaniu grupy wsparcia w gronie rodziców adopcyjnych rozmawialiśmy o naszych dzieciach w cyfrowej rzeczywistości. O nas samych często przez nią pochłoniętych, zafascynowanych nią lub trochę w niej zagubionych. O nas, dorosłych, którzy dzięki cyfrowej technologii zaspokajamy swoje realne, często podstawowe potrzeby: przyjemności i odpoczynku, wiedzy, bezpieczeństwa, kontroli, kontaktu z innymi, akceptacji i przynależności, rozwoju, ucieczki od nudy, radzenia sobie z frustracją i smutkiem itd. Zaczynając od uświadomienia sobie własnej relacji z urządzeniami mogliśmy lepiej zrozumieć nasze dzieci i to, dlaczego one (zarówno te starsze, jak i najmłodsze) nie mogą się tym urządzeniom oprzeć. Rozmowa o zagrożeniach i o tym, jak ważne jest modelowanie zachowań związanych z cyfrową rzeczywistością poprowadziła nas do poruszających refleksji. Dotyczyły iluzji pełnej kontroli nad naszymi dziećmi w sieci, ale też w ogóle, w … świecie. Skontaktowaliśmy się z uczuciami bezradności i lęku, które są nieodłączną funkcją zainstalowanej w naszym życiu aplikacji „rodzic”. I w końcu w naszych rozważaniach dotarliśmy do myśli, że to, na co mamy wpływ to budowanie relacji z naszym dzieckiem – dzień po dniu i teraz. Relacji pełnej zaufania, obecności i prawdziwego słuchania. Przestrzeni na wszystkie emocje naszego dziecka. Z naszą gotowością do towarzyszenia synowi lub córce na ich ścieżkach – także tych cyfrowych. Że bardzo tego chcemy, a w rzeczywistości to takie trudne.

To dla nas zaszczyt towarzyszyć Wam na szlaku. Dziękujemy i zapraszamy na kolejne spotkania!

Ania i Alicja